Wat doet het deugd om het jaar te kunnen afsluiten met een post waar een positieve boodschap achter zit! Zo maakte ik een schilderij van de twee grote krachten die ik mag ervaren in mijzelf. De schaal die symbool staat voor draagkracht. Een kracht die ik de afgelopen jaren heb gevoed en ontwikkeld door alle stappen die ik reeds heb gezet: in therapie gaan, werken aan mezelf, leren omgaan met mijn hoogsensitiviteit, schilderen, mediteren, yoga beoefenen en letten op de basis: slaap, beweging en voeding. (Wat fijn om dat even op te sommen en me trots te voelen op mezelf.) De bol vertegenwoordigt de daadkracht. Deze kracht is voor mij nog nieuwer, een uitdaging. Ik ben me er pas recent meer bewust van geworden en ze vorm geven is nu voor mij een belangrijke stap geweest.
Hoe ben ik er toe gekomen deze krachten in beeld te brengen?
Dat heb ik te danken aan mijn psychologe.
De zielenknijper van zielenvuur
Vaak zie ik mijn lieve psychologe/mentor/levenscoach niet meer. Wat jaren geleden begon als een intens proces waarbij ik hard moest werken aan mezelf, is nu meer een tweemaandelijks onderhoud geworden om ervoor te zorgen dat alles goed blijft lopen in mijn hoofd, hart en ziel.
Ik herinner me ons laatste gesprek nog goed. Het was een niet zo koude novemberdag. Ik nam plaats in de grote sofa en zij zette zich neer in de kleine zetel voor mij. "Wat wil je vandaag graag doen, Ann?" Ik kon op dat moment alleen een grote, overvallende moeheid voelen. Een moeheid die me als een loodzwaar gewicht aan mijn enkels in die zetel gekluisterd hield. Toen stelde mijn psychologe voor om mijn ogen te sluiten en met mijn aandacht naar mezelf te gaan. We wisten van waar de moeheid kwam. Nu moest ik mezelf de vraag stellen wat ik nodig had. Op dat moment zag ik een grote, mooi versierde houten schaal voor mij. Een stevige schaal die intussen wel wat kon (ver)dragen.
Toch was dit niet genoeg. Ik had meer nodig. "Wat zie je nog, Ann?" Ter hoogte van mijn borst werd ik iets gewaar. Een zwaar gevoel, maar op een goede manier. Dit gevoel kreeg vorm in het beeld van een bol. Een gladde, zware, metalen bol. Ik leerde dat deze bol me hielp om op tijd nee te zeggen. Om aan te geven wanneer het genoeg was. Deze bol kon een kanonbal worden als het nodig was. Een middel om mezelf te verdedigen.
Na een tijdje mocht ik mijn ogen weer opendoen. We bespraken de beelden die ik gezien had.
Ik leerde dat de schaal symbool stond voor mijn draagkracht, voor de vrouwelijke kracht in mij. Ze voelde oud aan, reeds lange tijd aanwezig en goed ontwikkeld. De bol was echter nieuw en vertegenwoordigde de daadkracht. Niet dat ik voordien geen daadkracht had, maar ik had er minder aandacht voor. Voor het eerst werd dit deel in mij concreter en tastbaar. De daadkracht staat voor de aardende, mannelijke energie. Het aangeven van grenzen. En dat had ik nu nodig om niet weer leeg te lopen. Om niet te dragen, dragen, dragen... tot alles weer te zwaar zou worden.
Zo stapte ik een uur later buiten met een duidelijk beeld en een krachtig gevoel. In contact met mezelf. Herinnerd aan wat belangrijk is.
Om het helemaal af te maken, wist ik dat ik de bol en de schaal ook op papier moest zetten. Vooral het verlangen om de bol vorm te geven, was erg groot. Dus ging ik een week later met mijn penseel aan de slag.
De bol en de schaal: een schilderij over daadkracht en draagkracht
Ik heb mijn best gedaan om beide voorwerpen zo correct mogelijk vorm te geven, om ze eer aan te doen. Om duidelijk te maken hoe ze beiden van een ander materiaal gemaakt zijn. Hoe de schaal meer aards is, van een natuurlijk materiaal, warmer aanvoelt, maar toch stevig is. Hoe ze gemaakt is om veel te dragen. Hoe de bol kouder is, van metaal, zwaar. Mij helpt te aarden. En waarmee ik mezelf kan verdedigen als ik hem daartoe wens te gebruiken.
Niets aan het schilderij is toevallig. De stand van de voorwerpen, hun grootte, de kleuren niet. Niet de versieringen op de schaal, noch de extra glitters die ik stiekem op de bol geplakt heb. Zelfs over de achtergrond heb ik nagedacht. De schaal staat meer op een lichtrode/-roze achtergrond. De kleur van de chakra beneden in het lichaam. De bol staat hoger en heeft een lichtblauwe achtergrond. De kleur van de hogere chakra's.
En zo...
...legde ik mijn penseel neer, liet alles even drogen en plaatste vervolgens met een tevreden gevoel het schilderij in mijn gouden kader. Ik zocht een plaatsje waar ik vaak langskom om dit kunstwerkje neer te zetten en kijk nog geregeld naar die fijne herinnering aan de krachten in mij. Dankbaar voor dit geschenk aan mezelf.
Wist je dat?
Ik begin te ontdekken dat ik op schildersdoeken moet schilderen? Ik gebruik te veel verf om nog te schilderen op gewoon tekenpapier. (Dat verklaart de ribbeltjes die je toch blijft zien.)
Ik helemaal verliefd ben op de bol en er minutenlang gewoon naar kan kijken?
Ik enkele weken geleden nog een schilderij heb gemaakt voor mijn dochter? Mijn eerste schilderij op bestelling. Een leeuw :)
Ze heel blij is met het resultaat?
Zij ook voor mij iets geschilderd heeft en dolgraag wil dat ik dat post?
Dit mijn eerste voornemen is voor het nieuwe jaar: hier een foto van maken en deze posten. Houdt dus mijn facebook/instagram maar in de gaten.
Ik hoop op nog meer van dit in 2023? Meer groeien (bloeien), in voeling komen met mijn spiritualiteit en mijn kracht.
Ik jullie hetzelfde toewens? <3
En nu ga ik met de kindjes nieuwjaarke zoete zingen. Tot volgend jaar!